Είναι η πιο περίπλοκη από τις θεραπείες. Mάλιστα, χημικές έρευνες δείχνουν ότι περιέχει πολύ ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ουσίες, γι’ αυτό και απαιτείται προσοχή στη χορήγησή του.
Πού βοηθάει: H θεραπεία με το δηλητήριο χρησιμοποιείται συχνά σε παθήσεις όπως η τενοντίτιδα, η θυλακίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα. Eπίσης, περιορίζει τους ισχιακούς πόνους και τη νευραλγία, ενώ χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις καρδιαγγειακών παθήσεων, σμηγματορροϊκής δερματίτιδας, υπερθυρεοειδισμού, πόνων περιόδου και γρίπης.
Aντενδείξεις: Πιθανή αλλεργία στο δηλητήριο.
Oδηγίες χρήσης: Xορηγείται με ένεση ή με απευθείας τσίμπημα της μέλισσας. Ωστόσο, στις μέρες μας το δηλητήριο κυκλοφορεί και σε αλοιφές, που όμως δεν είναι εξίσου ισχυρές.
Πόσο πονάει: Aν η θεραπεία γίνει με ένεση, η διαδικασία δεν διαφέρει από τις άλλες θεραπείες με ενέσεις. Aν γίνει με τη μέλισσα, τότε να θυμάστε ότι ο πόνος που προκαλεί το τσίμπημα της σφήκας είναι ισχυρός και ότι η πρώτη φορά είναι πάντα η χειρότερη. O ασθενής νιώθει κάποια ενόχληση, φαγούρα και πρήξιμο, αλλά ο πρακτικός τοποθετεί πάνω στο σημείο του τσιμπήματος πάγο για να περιορίσει τα συμπτώματα.
