Η καλύτερη ποιότητα μελιού είναι το στρώμα μελιού που συγκεντρώνεται κοντά στην επιφάνεια του μελιτοεξαγωγέα.
Στην επιφάνεια συγκεντρώνονται και άλλα συστατικά όπως το κερί, η πρόπολη, η γύρη, κομμάτια από την ίδια την μέλισσα, ίχνη δηλητηρίου και βασιλικού πολτού, ίχνη από μελισσόψωμο και προνύμφες.
Το μέλι αυτό το ονομάζουν πολλοί αφρόμελο, διότι συγκεντρώνεται στον αφρό του μελιτοεξαγωγέα. Άλλη ονομασία είναι αγριομέλο, μιας και είναι η ίδια η φύση προσωποποιημένη.
Περιέχει πολύ περισσότερα ένζυμα, λόγω των υπολειμμάτων που περιέχει καθώς και λόγω του ότι είναι ακόμη άγουρο. Επιπλέον, περιέχει και φιλικά βακτήρια.
Ειδικά όταν το μέλι είναι ένα χαρμάνι από άνθη, αγκάθια και κωνοφόρα, είναι πραγματικά πολύτιμο.
Δυστυχώς μπορεί να παράγεται σε μικρές ποσότητες, ενώ, η ειρωνεία είναι ότι, δεν είναι εμπορεύσιμο διότι η «εμφάνιση» του δεν είναι αποδεκτή.
Το μέλι αυτό μοιάζει… «βρώμικο». Αν κάποιος δεν μπορεί να βρει πρόσβαση σε τέτοιο μέλι, αλλά έχει πρόσβαση σε «μαύρη» κερήθρα θα ήταν εξίσου ευεργετικό για αυτόν.
